Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΟΥΔΑΚΗ
Με σημαντικούς προσκεκλημένους, ταινίες από όλο τον κόσμο, ενδιαφέροντα masterclass, παράλληλες εκδηλώσεις και συναυλίες, το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι για άλλη μια φορά το καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Με παρουσίες όπως του -δυο φορές- βραβευμένου με Όσκαρ Όλιβερ Στόουν, του ηθοποιού Γουίλιαμ Νταφόε πρωταγωνιστή του Αγγελόπουλου αυτήν τη φορά, αλλά και συνεργάτη του Στόουν στο Platoon, τους βραβευμένους Βέλγους δημιουργούς αδελφούς Ζάν Πιέρ και Λίκ Νταρντέν, τον Ιάπωνα σκηνοθέτη και ηθοποιό Τακεσι Κιτάνο και πολλούς ακόμα καταφέρνει να είναι κέντρο προσοχής στην περιοχή τον Βαλκανίων αλλά και να αποκτά σιγά σιγά αλλά σταθερά έδαφος στα μεγάλα events της Ευρώπης.
Φέτος όμως το ενδιαφέρον μου το κέντρισαν οι άγνωστοι πρωταγωνιστές αυτής της μεγάλης γιορτής του κινηματογράφου και της εικόνας. Καθώς περίμενα στην σειρά για να μπορέσω να παρακολουθήσω το masterclass των Ζάν Πιέρ και Λίκ Νταρντέν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω άτομα με πάθος που δεν βρίσκονταν εκεί απλά για να βρίσκονται. Όσο τους άκουγα να μιλάνε και να ανταλλάζουν απόψεις για το μεγαλύτερο πάθος τους τον κινηματογράφο τόσο πιο πολύ ήθελα να γνωρίσω τον κόσμο του κινηματογράφου μέσα από τα μάτια νέων παιδιών που δεν έχουν ακόμα απογοητευτεί η παγιδευτεί ανάμεσα σε αυτό που θέλω να πω και σε αυτό που πρέπει να πω. Την ευκαιρία να τον ανακαλύψω μέσω μιας συνέντευξης μου την έδωσαν τρία παιδιά σπουδαστές σκηνοθεσίας και σεναριογραφίας.
Ο Γιώργος Αγγελάκος, ο Αλέκος Σπανός σπουδάζουν σκηνοθεσία στην σχολή ΚΑΤ στην Αθήνα μαζί με τον Κώστα Γιάννη που σπουδάζει σεναριογραφία και είναι το κλειδί που θα μας ανοίξει την πόρτα του μαγικού κόσμου του κινηματογράφου.
Ποια είναι η γνώμη σας για το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου?
ΑΛΕΚΟΣ Από παρουσίες φέτος πιστεύω είναι μια από τις καλύτερες χρονιές του Φεστιβάλ αλλά από θέμα ταινιών πιστεύω ότι η περσινές προβολές είχαν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Χωρίς αυτό βέβαια να προδιαγράφει κάτι, σε μια τέτοια διοργάνωση παίζουν πολλά σημασία, από θέμα προγραμματισμού πάει καλά φέτος, σε κάτι που πέρσι υστερούσαν είναι αλήθεια. Αλλά βέβαια είναι ακόμα νωρίς, έχουμε ακόμα μπροστά μας καιρό… Και σίγουρα οι τελευταίες μέρες θα είναι πολύ σημαντικές.
ΚΩΣΤΑΣ Σε θέμα οργανώσεις πιστεύω ότι πέρσι με φέτος είναι κοντά τα πράγματα, με κάποια σίγουρα βήματα μπροστά. Συμφωνώ και εγώ στο θέμα ταινιών πέρσι ήταν λίγο πιο μπροστά αλλά και φέτος υπάρχει ένα τρομερά καλό επίπεδο.
Θα μείνετε στη Θεσσαλονίκη όλη την εβδομάδα για το Φεστιβάλ;
ΚΩΣΤΑΣ Ναι φυσικά όλοι σχεδόν οι συμφοιτητές μας έχουν ανέβει.. Αν δεν στηρίξουμε εμείς πρώτοι αυτό τον θεσμό ποιος θα τον στηρίξει. Αν θέλουμε να συνεχίσουν να γίνονται τέτοιες διοργανώσεις στην Ελλάδα πρέπει να τις στηρίζουμε όμως. Γι αυτό λέω σε όλα τα παιδιά που αύριο μεθαύριο θέλουν να ζήσουν από αυτό το επάγγελμα, να αναγνωριστούν κι ολας να δίνουν σημασία σε όλα αυτά τα γεγονότα και όχι μόνο το Φεστιβάλ υπάρχουν πολλές άλλες εκδηλώσεις ούτε τόσο διαφημισμένες που πασχίζουν για την επιβίωση τους.
Ποια παρουσία ξεχωρίζεται εσείς φέτος στο Φεστιβάλ;
ΑΛΕΚΟΣ Για μένα αυτός που ξεχωρίζω είναι ο Oliver Stone. Περίμενα πολύ καιρό να έρθουν οι συγκυρίες έτσι στην ζωή μου για να μπορέσω να κάτσω όλες τις μέρες του Φεστιβάλ γιατί τις άλλες χρονιές πηγαινοερχόμουν. Τώρα είμαι ακόμα πιο χαρούμενος που θα χω την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα masterclass από έναν μεγάλο δημιουργό. Ίσως όχι αγαπημένο μου αλλά με ένα τόσο μεγάλο έργο και παρελθόν που σέβομαι τρομερά την δουλειά του. Ταινίες όπως οι Νίξον, Εβίτα είναι ταινίες που εμένα προσωπικά μαρεσαν, της χάρηκα όπως και άλλες δικές του.
ΓΙΩΡΓΟΣ Σίγουρα και εμένα ο Ολιβερ Στοουν είναι το όνομα που ξεχωρίζω. Με μια τεράστια πορεία. Όμως ξεχωρίζω τους αδελφούς Dardenne που δεν κατάφερα να μπω μέσα στο masterclass λόγο της τεράστιας ουράς που είχαμε μπροστά μας, όπως γνωρίζεις. Πιστεύω να μπορέσω να τους συναντήσω σε κάποια εκδήλωση. Όπως φυσικά και τον Jobson που περιμένουμε με αγωνία να σταθούμε στην ουρά το Σάββατο . Και θα ταν πραγματικά άδικο να μην πω, αν και μου ζήτησες ένα, και τον Santaolalla που τον θεωρώ μεγάλο καλλιτέχνη και τιμή μας που θα ναι εδω, και αν και πολύ μπορεί να πιστεύουν ότι δεν είναι ακριβώς δουλειά μας το κομμάτι της μουσικής αν θες να είσαι καλός στην δουλειά σου πρέπει όλα να τα ελέγχεις και να τα δένεις στις εικόνες σου αλλιώς ποτέ δεν θα βγει κάτι καλό.
ΚΩΣΤΑΣ Δεν θα πρωτοτυπήσω φυσικά. Πιστεύω και εγώ τα ίδια με τα παιδιά, θεωρώ μεγάλο σχολειό τον καθένα από τους προαναφερόμενους. Θα συμπληρώσω όμως ότι το Σάββατο θα περιμένουμε με αγωνία στο Masterclass του Jobson αφού θα χουμε τελειώσει από ένα άλλο masterclass ενός μεγάλου ηθοποιού του Νταφόε. Πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να μπούμε μέσα. Χαίρομαι για την προέλευση του κόσμου στις εκδηλώσεις και μακάρι να πάει έτσι μέχρι το τέλος.
Τελευταία παρακολούθησα κάποιο ντοκιμαντέρ για τον αμερικανικό κινηματογράφο και για το πόσο εμπορικός είναι. Τι άποψη έχετε εσείς για τον αμερικανικό κινηματογράφο? Και τον εμπορικό κινηματογράφο;
ΑΛΕΚΟΣ Τώρα ανοίγεις μια μεγάλη πληγή. Πρώτα από όλα δεν είμαι κατά κανενός από τα δυο. Δεν πιστεύω σε αυτό που λέγεται χαζοαμερικανικες ταινίες, ακόμα και αν ακούγομαι κάπως αυτό. Ξέρεις τελευταία είναι πολύ της μόδας να το καταδικάζουμε τελείως όμως.. Και δεν μπορεί κανείς να μου εξηγήσει εμένα μετά πως γεμίζουν εκείνες οι αίθουσες των σινεμά, πως νοικιάζονται όλα αυτά τα DVD. Αν υπάρχει τόση απαξίωση λοιπόν πως συνεχίζει να είναι μια από τις πιο μεγάλες οικονομικές δυνάμεις της Αμερικής. Δεν απαξιώνω καθόλου τον Ευρωπαϊκό και χαίρομαι για τα τεράστια βήματα που κάνει αλλά δεν πιστεύω ότι τεχνικά, οικονομικά ακόμα και σε δημιουργικότητα αν θες κάποιες φορές φτάνει την αμερικανική. Με στεναχωρεί ότι κάποιος μπορεί να με αποκαλέσει δεύτερο επειδή λέω δημόσια ότι μου αρέσει αυτό το σινεμά και οι ίδιοι να νοικιάζουν από βιντεοκλάμπ τις ταινίες κρυφά για να της δουν. Όπως και οι ασάφεια πολλές φορές στα μέσα που λένε ότι μια ταινία γυρίστηκε στην Ευρώπη αλλά δεν λένε ότι η παραγωγή είναι αμερικανική, οι ηθοποιοί και η παραγωγή.
ΓΙΩΡΓΟΣ Πιστεύω με κάλυψε σε πολλά ο Αλέκος αυτό που θέλω να σημειώσω εγώ είναι ότι δεν καταλαβαίνω που είναι το κακό στην λέξη εμπορικό και έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε την λέξη με απαξίωση. Το εμπορικό έχει απήχηση στον κόσμο, έχω δει κόσμο να προβληματίζεται σοβαρά με εμπορικές ταινίες που έχουν επίπεδο. Από ποτέ το εμπορικό σημαίνει μη ποιοτικό και χωρίς επίπεδο. Εγώ πιστεύω ότι όποια ταινία δημιουργείται για να απευθύνεται σε λίγο κοινό είναι μια βλακεία. Εμένα τουλάχιστον το αντίθετο δεν με εκφράζει αν κάποιους άλλους ναι, είναι αποψή τους. Εγώ πάντως δεν επιλέγω να κλείνω τα μάτια μου και να φορώ παρωπίδες. Μου αρέσει να έχω πάντα μια γενική άποψη για όλα και να παρακολουθώ τα πάντα.
Πιστεύετε ότι ο Ελληνικός Κινηματογράφος κάνει βήματα μπροστά η πίσω;
ΚΩΣΤΑΣ Εγώ πιστεύω ότι γίνονται βήματα προς μπροστά σε θέμα εικόνας, σκηνοθεσίας υπάρχει μια ώθηση να προχωρήσουμε μπροστά και αυτό φαίνεται και από τις σειρές στην τηλεόραση άσχετο αν όλοι κουβεντιάζουν για την λατινομανία που έχει κυρίευση τις πρώτες θέσεις τηλεθέασης. Πιστεύω όμως ότι αυτό που λέμε όλοι από μέσα μας είναι να βγούμε εμείς να αλλάξουμε κάποια πράγματα, πιστεύω η δική μας η γένια όταν βγει στον επαγγελματικό χώρο αν υπάρχουν χρήματα έτσι όπως πάμε, θα μπορέσουν να κάνουν πράγματα και να αλλάξουν την ιδέα του ελληνικού σινεμά στον κόσμο.
Τι ιδέα πιστεύεις ότι έχουν οι Έλληνες για τον ελληνικό σινεμά;
ΚΩΣΤΑΣ Φυσικά ελληνικό σινεμά ίσον σεξ. Κάποια στιγμή ο σινεμά δεν τραβούσε κόσμο στον κινηματογράφο και κάποιοι θεώρησαν ότι προβάλλοντας σεξ με όποιον τρόπο μπορούσαν θα τραβούσαν τον κόσμο για καιρό στις αίθουσες. Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις και γίνονται πολύ καλές δουλείες.
Τι γνώμη έχετε για τον πειραματικό Κινηματογράφο;
ΑΛΕΚΟΣ Έχω δει πολλές πειραματικές ταινίες. Έχω δει ταινίες που άξιζαν και άλλες που δεν άξιζαν ούτε την βενζίνη σου να πας μέχρι τον χώρο προβολής. Δεν μου αρέσουν οι ταινίες που φτιάχνονται επίτηδες να απευθύνονται σε ένα ειδικό κοινό. Έτσι ποτέ δεν θα μπορέσουν αυτοί που προσπαθούν να αλλάξουν κάτι όπως λένε στην νοοτροπία του κόσμου που παρακολουθεί σινεμά. Από την άλλη δέχομαι την ανάγκη τους να στεγάσουν κάπου την ανάγκη τους για δημιουργία. Τους νιώθω, όλοι στο ίδιο τσικάλι βράζουμε, απλά μην περιμένουν ποτέ να καταφέρουν κάτι. Μην ζητάς αυτό που δεν μπορείς να δώσεις λένε.
Η φωτογραφία είναι του Βασίλη Βερβερίδη και της Motionteam και υπόκειται σε καθεστώς copyright
Με σημαντικούς προσκεκλημένους, ταινίες από όλο τον κόσμο, ενδιαφέροντα masterclass, παράλληλες εκδηλώσεις και συναυλίες, το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι για άλλη μια φορά το καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Με παρουσίες όπως του -δυο φορές- βραβευμένου με Όσκαρ Όλιβερ Στόουν, του ηθοποιού Γουίλιαμ Νταφόε πρωταγωνιστή του Αγγελόπουλου αυτήν τη φορά, αλλά και συνεργάτη του Στόουν στο Platoon, τους βραβευμένους Βέλγους δημιουργούς αδελφούς Ζάν Πιέρ και Λίκ Νταρντέν, τον Ιάπωνα σκηνοθέτη και ηθοποιό Τακεσι Κιτάνο και πολλούς ακόμα καταφέρνει να είναι κέντρο προσοχής στην περιοχή τον Βαλκανίων αλλά και να αποκτά σιγά σιγά αλλά σταθερά έδαφος στα μεγάλα events της Ευρώπης.
Φέτος όμως το ενδιαφέρον μου το κέντρισαν οι άγνωστοι πρωταγωνιστές αυτής της μεγάλης γιορτής του κινηματογράφου και της εικόνας. Καθώς περίμενα στην σειρά για να μπορέσω να παρακολουθήσω το masterclass των Ζάν Πιέρ και Λίκ Νταρντέν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω άτομα με πάθος που δεν βρίσκονταν εκεί απλά για να βρίσκονται. Όσο τους άκουγα να μιλάνε και να ανταλλάζουν απόψεις για το μεγαλύτερο πάθος τους τον κινηματογράφο τόσο πιο πολύ ήθελα να γνωρίσω τον κόσμο του κινηματογράφου μέσα από τα μάτια νέων παιδιών που δεν έχουν ακόμα απογοητευτεί η παγιδευτεί ανάμεσα σε αυτό που θέλω να πω και σε αυτό που πρέπει να πω. Την ευκαιρία να τον ανακαλύψω μέσω μιας συνέντευξης μου την έδωσαν τρία παιδιά σπουδαστές σκηνοθεσίας και σεναριογραφίας.
Ο Γιώργος Αγγελάκος, ο Αλέκος Σπανός σπουδάζουν σκηνοθεσία στην σχολή ΚΑΤ στην Αθήνα μαζί με τον Κώστα Γιάννη που σπουδάζει σεναριογραφία και είναι το κλειδί που θα μας ανοίξει την πόρτα του μαγικού κόσμου του κινηματογράφου.
Ποια είναι η γνώμη σας για το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου?
ΑΛΕΚΟΣ Από παρουσίες φέτος πιστεύω είναι μια από τις καλύτερες χρονιές του Φεστιβάλ αλλά από θέμα ταινιών πιστεύω ότι η περσινές προβολές είχαν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Χωρίς αυτό βέβαια να προδιαγράφει κάτι, σε μια τέτοια διοργάνωση παίζουν πολλά σημασία, από θέμα προγραμματισμού πάει καλά φέτος, σε κάτι που πέρσι υστερούσαν είναι αλήθεια. Αλλά βέβαια είναι ακόμα νωρίς, έχουμε ακόμα μπροστά μας καιρό… Και σίγουρα οι τελευταίες μέρες θα είναι πολύ σημαντικές.
ΚΩΣΤΑΣ Σε θέμα οργανώσεις πιστεύω ότι πέρσι με φέτος είναι κοντά τα πράγματα, με κάποια σίγουρα βήματα μπροστά. Συμφωνώ και εγώ στο θέμα ταινιών πέρσι ήταν λίγο πιο μπροστά αλλά και φέτος υπάρχει ένα τρομερά καλό επίπεδο.
Θα μείνετε στη Θεσσαλονίκη όλη την εβδομάδα για το Φεστιβάλ;
ΚΩΣΤΑΣ Ναι φυσικά όλοι σχεδόν οι συμφοιτητές μας έχουν ανέβει.. Αν δεν στηρίξουμε εμείς πρώτοι αυτό τον θεσμό ποιος θα τον στηρίξει. Αν θέλουμε να συνεχίσουν να γίνονται τέτοιες διοργανώσεις στην Ελλάδα πρέπει να τις στηρίζουμε όμως. Γι αυτό λέω σε όλα τα παιδιά που αύριο μεθαύριο θέλουν να ζήσουν από αυτό το επάγγελμα, να αναγνωριστούν κι ολας να δίνουν σημασία σε όλα αυτά τα γεγονότα και όχι μόνο το Φεστιβάλ υπάρχουν πολλές άλλες εκδηλώσεις ούτε τόσο διαφημισμένες που πασχίζουν για την επιβίωση τους.
Ποια παρουσία ξεχωρίζεται εσείς φέτος στο Φεστιβάλ;
ΑΛΕΚΟΣ Για μένα αυτός που ξεχωρίζω είναι ο Oliver Stone. Περίμενα πολύ καιρό να έρθουν οι συγκυρίες έτσι στην ζωή μου για να μπορέσω να κάτσω όλες τις μέρες του Φεστιβάλ γιατί τις άλλες χρονιές πηγαινοερχόμουν. Τώρα είμαι ακόμα πιο χαρούμενος που θα χω την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα masterclass από έναν μεγάλο δημιουργό. Ίσως όχι αγαπημένο μου αλλά με ένα τόσο μεγάλο έργο και παρελθόν που σέβομαι τρομερά την δουλειά του. Ταινίες όπως οι Νίξον, Εβίτα είναι ταινίες που εμένα προσωπικά μαρεσαν, της χάρηκα όπως και άλλες δικές του.
ΓΙΩΡΓΟΣ Σίγουρα και εμένα ο Ολιβερ Στοουν είναι το όνομα που ξεχωρίζω. Με μια τεράστια πορεία. Όμως ξεχωρίζω τους αδελφούς Dardenne που δεν κατάφερα να μπω μέσα στο masterclass λόγο της τεράστιας ουράς που είχαμε μπροστά μας, όπως γνωρίζεις. Πιστεύω να μπορέσω να τους συναντήσω σε κάποια εκδήλωση. Όπως φυσικά και τον Jobson που περιμένουμε με αγωνία να σταθούμε στην ουρά το Σάββατο . Και θα ταν πραγματικά άδικο να μην πω, αν και μου ζήτησες ένα, και τον Santaolalla που τον θεωρώ μεγάλο καλλιτέχνη και τιμή μας που θα ναι εδω, και αν και πολύ μπορεί να πιστεύουν ότι δεν είναι ακριβώς δουλειά μας το κομμάτι της μουσικής αν θες να είσαι καλός στην δουλειά σου πρέπει όλα να τα ελέγχεις και να τα δένεις στις εικόνες σου αλλιώς ποτέ δεν θα βγει κάτι καλό.
ΚΩΣΤΑΣ Δεν θα πρωτοτυπήσω φυσικά. Πιστεύω και εγώ τα ίδια με τα παιδιά, θεωρώ μεγάλο σχολειό τον καθένα από τους προαναφερόμενους. Θα συμπληρώσω όμως ότι το Σάββατο θα περιμένουμε με αγωνία στο Masterclass του Jobson αφού θα χουμε τελειώσει από ένα άλλο masterclass ενός μεγάλου ηθοποιού του Νταφόε. Πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να μπούμε μέσα. Χαίρομαι για την προέλευση του κόσμου στις εκδηλώσεις και μακάρι να πάει έτσι μέχρι το τέλος.
Τελευταία παρακολούθησα κάποιο ντοκιμαντέρ για τον αμερικανικό κινηματογράφο και για το πόσο εμπορικός είναι. Τι άποψη έχετε εσείς για τον αμερικανικό κινηματογράφο? Και τον εμπορικό κινηματογράφο;
ΑΛΕΚΟΣ Τώρα ανοίγεις μια μεγάλη πληγή. Πρώτα από όλα δεν είμαι κατά κανενός από τα δυο. Δεν πιστεύω σε αυτό που λέγεται χαζοαμερικανικες ταινίες, ακόμα και αν ακούγομαι κάπως αυτό. Ξέρεις τελευταία είναι πολύ της μόδας να το καταδικάζουμε τελείως όμως.. Και δεν μπορεί κανείς να μου εξηγήσει εμένα μετά πως γεμίζουν εκείνες οι αίθουσες των σινεμά, πως νοικιάζονται όλα αυτά τα DVD. Αν υπάρχει τόση απαξίωση λοιπόν πως συνεχίζει να είναι μια από τις πιο μεγάλες οικονομικές δυνάμεις της Αμερικής. Δεν απαξιώνω καθόλου τον Ευρωπαϊκό και χαίρομαι για τα τεράστια βήματα που κάνει αλλά δεν πιστεύω ότι τεχνικά, οικονομικά ακόμα και σε δημιουργικότητα αν θες κάποιες φορές φτάνει την αμερικανική. Με στεναχωρεί ότι κάποιος μπορεί να με αποκαλέσει δεύτερο επειδή λέω δημόσια ότι μου αρέσει αυτό το σινεμά και οι ίδιοι να νοικιάζουν από βιντεοκλάμπ τις ταινίες κρυφά για να της δουν. Όπως και οι ασάφεια πολλές φορές στα μέσα που λένε ότι μια ταινία γυρίστηκε στην Ευρώπη αλλά δεν λένε ότι η παραγωγή είναι αμερικανική, οι ηθοποιοί και η παραγωγή.
ΓΙΩΡΓΟΣ Πιστεύω με κάλυψε σε πολλά ο Αλέκος αυτό που θέλω να σημειώσω εγώ είναι ότι δεν καταλαβαίνω που είναι το κακό στην λέξη εμπορικό και έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε την λέξη με απαξίωση. Το εμπορικό έχει απήχηση στον κόσμο, έχω δει κόσμο να προβληματίζεται σοβαρά με εμπορικές ταινίες που έχουν επίπεδο. Από ποτέ το εμπορικό σημαίνει μη ποιοτικό και χωρίς επίπεδο. Εγώ πιστεύω ότι όποια ταινία δημιουργείται για να απευθύνεται σε λίγο κοινό είναι μια βλακεία. Εμένα τουλάχιστον το αντίθετο δεν με εκφράζει αν κάποιους άλλους ναι, είναι αποψή τους. Εγώ πάντως δεν επιλέγω να κλείνω τα μάτια μου και να φορώ παρωπίδες. Μου αρέσει να έχω πάντα μια γενική άποψη για όλα και να παρακολουθώ τα πάντα.
Πιστεύετε ότι ο Ελληνικός Κινηματογράφος κάνει βήματα μπροστά η πίσω;
ΚΩΣΤΑΣ Εγώ πιστεύω ότι γίνονται βήματα προς μπροστά σε θέμα εικόνας, σκηνοθεσίας υπάρχει μια ώθηση να προχωρήσουμε μπροστά και αυτό φαίνεται και από τις σειρές στην τηλεόραση άσχετο αν όλοι κουβεντιάζουν για την λατινομανία που έχει κυρίευση τις πρώτες θέσεις τηλεθέασης. Πιστεύω όμως ότι αυτό που λέμε όλοι από μέσα μας είναι να βγούμε εμείς να αλλάξουμε κάποια πράγματα, πιστεύω η δική μας η γένια όταν βγει στον επαγγελματικό χώρο αν υπάρχουν χρήματα έτσι όπως πάμε, θα μπορέσουν να κάνουν πράγματα και να αλλάξουν την ιδέα του ελληνικού σινεμά στον κόσμο.
Τι ιδέα πιστεύεις ότι έχουν οι Έλληνες για τον ελληνικό σινεμά;
ΚΩΣΤΑΣ Φυσικά ελληνικό σινεμά ίσον σεξ. Κάποια στιγμή ο σινεμά δεν τραβούσε κόσμο στον κινηματογράφο και κάποιοι θεώρησαν ότι προβάλλοντας σεξ με όποιον τρόπο μπορούσαν θα τραβούσαν τον κόσμο για καιρό στις αίθουσες. Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις και γίνονται πολύ καλές δουλείες.
Τι γνώμη έχετε για τον πειραματικό Κινηματογράφο;
ΑΛΕΚΟΣ Έχω δει πολλές πειραματικές ταινίες. Έχω δει ταινίες που άξιζαν και άλλες που δεν άξιζαν ούτε την βενζίνη σου να πας μέχρι τον χώρο προβολής. Δεν μου αρέσουν οι ταινίες που φτιάχνονται επίτηδες να απευθύνονται σε ένα ειδικό κοινό. Έτσι ποτέ δεν θα μπορέσουν αυτοί που προσπαθούν να αλλάξουν κάτι όπως λένε στην νοοτροπία του κόσμου που παρακολουθεί σινεμά. Από την άλλη δέχομαι την ανάγκη τους να στεγάσουν κάπου την ανάγκη τους για δημιουργία. Τους νιώθω, όλοι στο ίδιο τσικάλι βράζουμε, απλά μην περιμένουν ποτέ να καταφέρουν κάτι. Μην ζητάς αυτό που δεν μπορείς να δώσεις λένε.
Η φωτογραφία είναι του Βασίλη Βερβερίδη και της Motionteam και υπόκειται σε καθεστώς copyright
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου