Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γκλούμιστερ: Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
από τον ΤΥΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


«Η Γκλούμιστερ ήταν κάποτε η ιδανική πόλη, για να φτιάξει κανείς την οικογένειά του – αν αγαπούσε την ηρεμία, τους μεγάλους ανθισμένους κήπους και τα κυριακάτικα γεύματα με τους γείτονες…». Όμως από την Γκλούμιστερ εδώ και χρόνια έχουν χαθεί τα χρώματα. Μπορεί να θυμίζει θρίλερ, όμως είναι παραμύθι (για έφηβους και ενήλικες). Η «Γκλούμιστερ» γράφτηκε από την Ιωάννα Μήτσικα πριν λίγα χρόνια και τώρα γίνεται θεατρική παράσταση που θα ανεβεί στο Studio Vis Motrix (Αγν. Στρατιώτη 20, έναντι Αγ. Δημητρίου) από την Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου. Η ίδια, αλλά και ο Αλέξανδρος Ιωάννου που έκανε τη μουσική της παράστασης μίλησαν στον «Τ.Θ.».


-Τι είναι η «Γκλούμιστερ»;
Ιωάννα Μήτσικα: Άρχισε από ένα παραμύθι και διασκευάστηκε σε θεατρικό κείμενο από αυτοσχεδιασμούς που κάναμε με την Έφη Κάντζα. Επί σκηνής παίζουμε εμείς οι δύο και το θέμα είναι το ίδιο με το παραμύθι.
Βρισκόμαστε στην «Γκλούμιστερ», μια πόλη όπου τη γνωρίζουμε ως ιδανική, αλλά στην πορεία καταλαβαίνουμε ότι μάλλον δεν είναι και τόσο ιδανική όσο φαίνεται.
Όλα ξεκινούν από ένα stand up που αποτυγχάνει, στην πορεία και αναγκαζόμαστε ουσιαστικά να εφεύρουμε την ιστορία της «Γκλούμιστερ» πάνω στη σκηνή. Η δομή του θεατρικού είναι αυτό ακριβώς: ότι η ιστορία εφευρίσκεται πάνω στη σκηνή.
Προσπαθήσαμε να δώσουμε την ίδια ατμόσφαιρα με το παραμύθι. Βέβαια χρειάστηκε να προστεθούν χαρακτήρες, να γίνει η αφήγηση διάλογος και είναι αρκετά αλλαγμένο. Παρόλα αυτά το θέμα παραμένει το ίδιο. Νομίζω όμως ότι η ατμόσφαιρα του παραμυθιού αποδίδεται καλύτερα και με τη μουσική του Αλέξανδρου Ιωάννου.

-Ποια είναι τα κύρια γνωρίσματα της μουσικής στην παράσταση;
Αλέξανδρος Ιωάννου: Είναι επηρεασμένη από ταινίες τρόμου, αλλά είναι πολύ πιο ατμοσφαιρική για να ταιριάζει με το παραμύθι. Ουσιαστικά είναι μείξη μιας παραμυθένιας και τρομακτικής μουσικής.

-Είναι πρωτογενής ή χρησιμοποιήσετε κομμάτια που υπάρχουν ήδη;
Α.Ι.: Όχι. Είναι κομμάτια που γράφτηκαν τώρα.
I.M.: Η μουσική είναι πραγματικά η μισή παράσταση και αυτό το καταλαβαίνουμε τώρα που αρχίζουμε να δουλεύουμε σε ροή το έργο.

-Σκηνοθετείτε την «Γκλούμιστερ» μαζί με την Έφη Κάντζα και την Τατιάνα Μύρκου. Η συν – σκηνοθεσία πώς λειτούργησε;
Ι.Μ.: Εξαιρετικά, μετά από πολλές προσπάθειες (γέλια). Είχαμε ήδη κάνει τη διασκευή σε θεατρικό κείμενο με την Έφη και η Τατιάνα ήρθε ακριβώς στο σημείο όπου χρειάζονταν ένας σκηνοθέτης απέξω για να δέσει όλο αυτό το πράγμα, να προσθέσει ιδέες και να το τοποθετήσει σε χώρους και χρόνους που να είναι ταιριαστοί σε μια παράσταση.

-Βλέποντας τελευταία τις ταινίες της Ντίσνεϊ φαίνεται ότι δεν αφηγούνται πλέον ιστορίες για πριγκίπισσες και πρίγκιπες. Γίνεται αυτό και στα παραμύθια;
Ι.Μ.: Φυσικά. Νομίζω ότι αυτό δεν είναι κάτι καινούριο. Συμβαίνει εδώ και αρκετό καιρό. Όντως πάντα υπήρχε αυτό το είδος του παραμυθιού, όμως υπήρχε και ένα άλλο που προσπαθούσε να παρεκκλίνει.
Α.Ι.: Ούτως ή άλλως τα παραμύθια έτσι ξεκινήσανε. Η αρχική τους μορφή ήταν θρίλερ.
Ι.Μ.: Τα παραμύθια ήταν θρίλερ, σπλάτερ…. Ποτέ όμως δεν είχαν χάπι εντ. Αναγκάστηκαν να έχουν χάπι εντ για την κινηματογραφική τους απόδοση, αλλά και γιατί το χάπι εντ είναι πιο “εύπεπτο”.

-Μετά την «Γκλούμιστερ» τι θα ακολουθήσει;
Ι.Μ.: Κατ’ αρχάς θα συνεχίσουμε με την «Γκλούμιστερ» δεν θα σταματήσουμε στις εννιά παραστάσεις. Θα επιδιώξουμε να πάμε και σε άλλες πόλεις, και σε φεστιβάλ και ίσως σε άλλο χώρο στη Θεσσαλονίκη.
Και επειδή η σύνθεση αυτή λειτουργεί, το μόνο που μπορώ να σας πω είναι η προσωπική μου πρόθεση και διάθεση να κάνουμε και κάτι καινούριο.

-Ασχολείστε με το χορό. Πώς βλέπετε το μέλλον του στην πόλη;
Ι.Μ.: Σκοτεινό, ερεβώδη….

-Δεν υπάρχει φως στο τούνελ;
Ι.Μ.: Υπάρχει, αλλά χρειάζεται στήριξη οικονομική. Δεν γίνεται διαφορετικά. Και οι καλές προσπάθειες που προκύπτουν, αν δεν έχουν οικονομική στήριξη, ούτε ακούγονται, ούτε έχουν τη δυνατότητα να προωθηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι στην πόλη που κάνουν πολύ καλές δουλειές το θέμα είναι ότι όλα αυτά μένουν στον κλειστό κύκλο του κόσμου που έτσι κι αλλιώς θα πάει να τα δει. Εμείς ευτυχώς είχαμε την οικονομική στήριξη της Νέας Γενιάς (σημ. για το παραμύθι από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα της Νέας Γενιάς για νέους δημιουργούς «Youth in Action»). Διαφορετικά θα ήταν ακατόρθωτο αυτό που κάναμε.


Χρήσιμα
Παραστάσεις: 25/9 – 30/9/2009 και 9-11/10/2009. Τις Παρασκευές στις 00.00, τις υπόλοιπες μέρες στις 22.00. Εισιτήρια: 12€, 8€ φοιτητικό. Πληροφορίες – Κρατήσεις: 2310-228161.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Duo Plegma στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης

Το Duo Plegma (Δημήτρης Καραγιαννακίδης, βιολοντσέλο και Αλέξιος Λίζος, πιάνο) ερμηνεύει έργα μουσικής δωματίου στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Δευτέρα 8 Ιανουαρίου , 9μμ.

Ένα σπίτι για τη Μαντόνα

Η βασίλισσα της ποπ σκοπεύει να χτίσει ένα σπίτι στο Μαλάουι. Αυτό αποκαλύπτει, στην ηλεκτρονική της έκδοση, η Sun. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η Μαντόνα το φέρει βαρέως που δικαστήριο της χώρας δεν της επέτρεψε να υιοθετήσει και δεύτερο παιδί από το Μαλάουι(τον ηλικίας τριών ετών Μέρσι Τζέιμς), επειδή επί 18 μήνες δεν έμεινε ούτε λεπτό εντός συνόρων. Καθώς, λοιπόν, σχεδίαζε ήδη να χτίσει ένα παρθεναγωγείο στο Τσινκχότα, ζήτησε από τους αρχιτέκτονες να κάνουν μια μικρή... προσθήκη στα σχέδια για ένα σπίτι δίπλα στο εκπαιδευτήριο. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η Μαντόνα σκέφθηκε πως θα κάνει καλό στον άλλο της υιοθετημένο γιο από το Μαλάουι, τον Ντέιβιντ Μπαντά, να έχει ένα σπίτι στη χώρα, για να διατηρεί επαφή με τους φυσικούς του γονείς.

Σαν σήμερα… στη ροκ–VIDEO

Πολλές οι σημερινές επέτειοι. Θα μείνουμε σε αυτό που μας “χτύπησε” πιο δυνατά. Σαν σήμερα, το 1982, κάνει πρεμιέρα το “The Wall” του ΆΛαν Πάρκερ, με τον Μπομπ Γκέλντοφ και την ανυπέρβλητη μουσική των Pink Floyd. Αναλυτικά: