Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, οι Firewater. Εμφανίζονται στις 9 το ρβάδυ της Παρασκευής 8 Μαΐου 2009, στο club Principal. Αυτοσυστήνονται: «We are optimists in a pessimistic world. We celebrate weddings, and births, and funerals. We fight for the freedom to travel, to create, and to breathe. We want to live until we die. We hope you like our music and our message. Feel free to dance», λέει ο Tod A, ο δημιουργός της μπάντας.
Οι Firewater σχηματίστηκαν το 1997 στο Brooklyn της Νέας Υόρκης από τον Tod A (τραγουδιστής των Cop Shoot Cop). Ο Tod, ένας ταξιδευτής του κόσμου διαρκώς επαναπροσδιορίζει μουσικά το συγκρότημα. Ο πιο σωστός χαρακτηρισμός μάλλον θα ήταν ένα «μουσικό σύνολο» που περιέχει ιστορίες ανθρώπων και μουσικές τόπων που επισκέπτεται: “spy jazz”, “ska”, “Bollywood beat”, “Mexican cabaret”, “country Americana” και “gypsy punk”, ένα χαρακτηριστικό μίγμα, 100% Firewater.
Πολλά και ποικίλα ταλέντα έχουν μπει και βγει από το Firewater. Στο συγκρότημα έχουν συμμετάσχει κατά καιρούς ο Duane Denison από τους Jesus Lizard, ο Yuval Gabay από τους Soul Coughing, η Jennifer Charles από τους Elysian Fields, ο Hahn Rowe από Foetus, o Ori Kaplan από τους Gogol Bordello, και ο Tamir Muskat από τους Balkan Beat Box.
Ο πρώτος δίσκος των Firewater, ο Get Off The Cross (We Need the Wood for the Fire) [Κατέβα από τον Σταυρό – Χρειαζόμαστε το ξύλο για τη φωτιά], εντυπωσίασε τους κριτικούς και τους φανατικούς του Tod A αλλά ταυτόχρονα τους μπέρδεψε γιατί δεν υπήρχε μουσική κατηγορία για να ενταχθεί. Οι δίσκοι που ακολούθησαν The Ponzi Scheme, Psychopharmacology, The Man on the Burning Tightrope και Songs We Should Have Written ήταν μουσικοί συνδυασμοί και πειραματισμοί που εμπεριείχαν μουσικές πολύ διαφορετικές η μία από την άλλη.
Το “The Golden Hour” (η καλύτερη δισκογραφική δουλειά των Firewater) κυκλοφόρησε παγκοσμίως τον Απρίλιο του 2008 από την Bloodshot και τη Nois-O-lution και απέσπασε άριστες κριτικές παγκοσμίως. Οι Firewater στα πλαίσια μιας παγκόσμιας περιοδείας τον Απρίλιο και Μάιο του 2009, θα εμφανιστούν στην Ελλάδα για πρώτη φορά! Ο Τod είναι ακόμη άστεγος, ζει με μια βαλίτσα στο χέρι, ταξιδεύει, γράφοντας ιστορίες και μουσικές μέσα σε δωμάτια φτηνών ξενοδοχείων με ανθρώπους που συναντά στο δρόμο του...
“…a stunning love child of Tom Waits & Joe Strummer…”
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ TOD A
O τραγουδιστής των θρυλικών noise industrial New Yorkers COP SHOOT COP, ο Tod Α. (Tod Ashley), απένταρος και απεγνωσμένος, απέρριψε μια σημαντική δισκογραφική συμφωνία που θα του εξασφάλιζε μια σίγουρη δουλειά, για να ξεκινήσει ένα εγχείρημα που φαινόταν τότε τρελό: Ένα punk συγκρότημα που θα έπαιζε μια μουσική εμπνευσμένη από μελωδίες τσιγγάνικες και klezmer.
Ο Tod βρήκε κατά τύχη ένα σκονισμένο κουτί με δίσκους και κασέτες σ' ένα Ρώσικο παλαιοπωλείο στην 14th Street του Manhattan και ερωτεύτηκε τις ανατολικο-ευρωπαϊκές μελωδίες, που περιέχουν μια συνεχή αντιπαράθεση του εύθυμου με το θλιμμένο. Θέλησε, λοιπόν, να συνδυάσει το μυστήριο και το μελόδραμα αυτών των κωμικοτραγικών ήχων με την ενέργεια της πρώτης του αγάπης: το punk.
Συγκροτήματα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όσο οι Gogol Bordello, οι Balkan Beat Box και οι Beirut οφείλουν πολλά στην αρχική περιπετειώδη αναζήτηση του Τod. Κάθε ενδιαφέρουσα εξέλιξη στη μουσική ήταν και είναι το αποτέλεσμα συνάντησης αλλά και σύγκρουσης πολιτισμών, παράγοντας μίγματα.
Το 2005, ο Τod ξεκίνησε έναν τρίχρονο «ενιαυτό αναπαύσεως» κατά τον οποίο ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή, στην Ινδία, στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία. Είχε χωρίσει από τη γυναίκα του. Ο George Bush είχε μόλις επανεκλεγεί. Η Νέα Υόρκη, όπου ζούσε επί 20 χρόνια και τη θεωρούσε σπίτι του, είχε τώρα γίνει ένας κρύος και ξένος τόπος για 'κείνον. Δεν ήταν σίγουρος ούτε κι αν ήθελε πλέον να ασχοληθεί με τη μουσική. «Ήμουν υπερβολικά κατατεθλιμμένος. Η θέα της πόλης με τους ουρανοξύστες της είχε αρχίσει να μου φαίνεται σαν μια κακιά ταπετσαρία. Ή θα σκότωνα τον εαυτό μου ή θά ’παιρνα δρόμο και θά ’φευγα» λέει. Έβαλε, λοιπόν, ότι είχε και δεν είχε σε μια αποθήκη και έφυγε απ’ τη Νέα Υόρκη με λίγα ρούχα κι έναν φορητό υπολογιστή.
Το ταξίδι αυτό θα κέντριζε τη δημιουργικότητα του Τod με τρόπους που δεν θα μπορούσε να είχε φανταστεί όταν το σχεδίαζε. Μας αφηγείται ότι ταξίδεψε οδικώς, ξεκινώντας από το Δελχί της Ινδίας, διασχίζοντας την έρημο Θαρ και μετά, περνώντας από το Ρατζαστάν και το Πουντζάμπ, εισήλθε στο Πακιστάν. Είχε αρχικά σχεδιάσει να συνεχίσει το ταξίδι περνώντας από το Αφγανιστάν, το Ιράν και την Τουρκία, και θα κατέληγε στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως ακριβώς όπως είχαν σχεδιαστεί. Τον Τod, στο ταξίδι αυτό, τον νάρκωσαν, τον λήστεψαν, τον προφυλάκισαν και αργότερα αντιμετώπισε βαριά εντερικά προβλήματα. Ταξιδιώτες εξαφανίζονταν στο δρόμο προς την Καμπούλ. Ηχογραφώντας μ’ ένα απλό μικρόφωνο κι ένα laptop στη τσάντα του, κατέγραψε ερμηνείες ενός ευρέος φάσματος μουσικών στην Ινδία και το Πακιστάν – και αργότερα στην Τουρκία και το Ισραήλ. Τα κρουστά των Μπάνγκρα και των Σουφί θα αποτελούσαν τη βάση των τραγουδιών που έγραψε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Τα τραγούδια αυτά περιγράφουν τον κόσμο που άφησε πίσω (This Is My Life [αυτή είναι η ζωή μου], Electric City [ηλεκτρική πόλη]), ή έχουν να κάνουν με την πολιτική (Borneo, Hey Clown [Ε! εσύ καραγκιόζη]) και την απομάκρυνση (6:45, Feels like the End of the World [αισθάνομαι σαν να ζω το τέλος του κόσμου]). Το καυστικό χιούμορ του Tod φέγγει στο άλμπουμ Golden Hour, και φωτίζει την ομορφιά αλλά και τη γελοιότητα του κόσμου.
Info:
Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00
Η συναυλία ξεκινάει στις 22.00
Principal Club Theater – Thessaloniki, GR - Τel: 2310428088
www.principalclub.com
www.myspace.com/principalclub
Τιμές εισιτηρίων:
Προπώληση: 15€
Ταμείο: 20€
Πληροφορίες Για Δωρεάν Μεταφορά: 2310428088
Οι Firewater σχηματίστηκαν το 1997 στο Brooklyn της Νέας Υόρκης από τον Tod A (τραγουδιστής των Cop Shoot Cop). Ο Tod, ένας ταξιδευτής του κόσμου διαρκώς επαναπροσδιορίζει μουσικά το συγκρότημα. Ο πιο σωστός χαρακτηρισμός μάλλον θα ήταν ένα «μουσικό σύνολο» που περιέχει ιστορίες ανθρώπων και μουσικές τόπων που επισκέπτεται: “spy jazz”, “ska”, “Bollywood beat”, “Mexican cabaret”, “country Americana” και “gypsy punk”, ένα χαρακτηριστικό μίγμα, 100% Firewater.
Πολλά και ποικίλα ταλέντα έχουν μπει και βγει από το Firewater. Στο συγκρότημα έχουν συμμετάσχει κατά καιρούς ο Duane Denison από τους Jesus Lizard, ο Yuval Gabay από τους Soul Coughing, η Jennifer Charles από τους Elysian Fields, ο Hahn Rowe από Foetus, o Ori Kaplan από τους Gogol Bordello, και ο Tamir Muskat από τους Balkan Beat Box.
Ο πρώτος δίσκος των Firewater, ο Get Off The Cross (We Need the Wood for the Fire) [Κατέβα από τον Σταυρό – Χρειαζόμαστε το ξύλο για τη φωτιά], εντυπωσίασε τους κριτικούς και τους φανατικούς του Tod A αλλά ταυτόχρονα τους μπέρδεψε γιατί δεν υπήρχε μουσική κατηγορία για να ενταχθεί. Οι δίσκοι που ακολούθησαν The Ponzi Scheme, Psychopharmacology, The Man on the Burning Tightrope και Songs We Should Have Written ήταν μουσικοί συνδυασμοί και πειραματισμοί που εμπεριείχαν μουσικές πολύ διαφορετικές η μία από την άλλη.
Το “The Golden Hour” (η καλύτερη δισκογραφική δουλειά των Firewater) κυκλοφόρησε παγκοσμίως τον Απρίλιο του 2008 από την Bloodshot και τη Nois-O-lution και απέσπασε άριστες κριτικές παγκοσμίως. Οι Firewater στα πλαίσια μιας παγκόσμιας περιοδείας τον Απρίλιο και Μάιο του 2009, θα εμφανιστούν στην Ελλάδα για πρώτη φορά! Ο Τod είναι ακόμη άστεγος, ζει με μια βαλίτσα στο χέρι, ταξιδεύει, γράφοντας ιστορίες και μουσικές μέσα σε δωμάτια φτηνών ξενοδοχείων με ανθρώπους που συναντά στο δρόμο του...
“…a stunning love child of Tom Waits & Joe Strummer…”
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ TOD A
O τραγουδιστής των θρυλικών noise industrial New Yorkers COP SHOOT COP, ο Tod Α. (Tod Ashley), απένταρος και απεγνωσμένος, απέρριψε μια σημαντική δισκογραφική συμφωνία που θα του εξασφάλιζε μια σίγουρη δουλειά, για να ξεκινήσει ένα εγχείρημα που φαινόταν τότε τρελό: Ένα punk συγκρότημα που θα έπαιζε μια μουσική εμπνευσμένη από μελωδίες τσιγγάνικες και klezmer.
Ο Tod βρήκε κατά τύχη ένα σκονισμένο κουτί με δίσκους και κασέτες σ' ένα Ρώσικο παλαιοπωλείο στην 14th Street του Manhattan και ερωτεύτηκε τις ανατολικο-ευρωπαϊκές μελωδίες, που περιέχουν μια συνεχή αντιπαράθεση του εύθυμου με το θλιμμένο. Θέλησε, λοιπόν, να συνδυάσει το μυστήριο και το μελόδραμα αυτών των κωμικοτραγικών ήχων με την ενέργεια της πρώτης του αγάπης: το punk.
Συγκροτήματα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όσο οι Gogol Bordello, οι Balkan Beat Box και οι Beirut οφείλουν πολλά στην αρχική περιπετειώδη αναζήτηση του Τod. Κάθε ενδιαφέρουσα εξέλιξη στη μουσική ήταν και είναι το αποτέλεσμα συνάντησης αλλά και σύγκρουσης πολιτισμών, παράγοντας μίγματα.
Το 2005, ο Τod ξεκίνησε έναν τρίχρονο «ενιαυτό αναπαύσεως» κατά τον οποίο ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή, στην Ινδία, στη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία. Είχε χωρίσει από τη γυναίκα του. Ο George Bush είχε μόλις επανεκλεγεί. Η Νέα Υόρκη, όπου ζούσε επί 20 χρόνια και τη θεωρούσε σπίτι του, είχε τώρα γίνει ένας κρύος και ξένος τόπος για 'κείνον. Δεν ήταν σίγουρος ούτε κι αν ήθελε πλέον να ασχοληθεί με τη μουσική. «Ήμουν υπερβολικά κατατεθλιμμένος. Η θέα της πόλης με τους ουρανοξύστες της είχε αρχίσει να μου φαίνεται σαν μια κακιά ταπετσαρία. Ή θα σκότωνα τον εαυτό μου ή θά ’παιρνα δρόμο και θά ’φευγα» λέει. Έβαλε, λοιπόν, ότι είχε και δεν είχε σε μια αποθήκη και έφυγε απ’ τη Νέα Υόρκη με λίγα ρούχα κι έναν φορητό υπολογιστή.
Το ταξίδι αυτό θα κέντριζε τη δημιουργικότητα του Τod με τρόπους που δεν θα μπορούσε να είχε φανταστεί όταν το σχεδίαζε. Μας αφηγείται ότι ταξίδεψε οδικώς, ξεκινώντας από το Δελχί της Ινδίας, διασχίζοντας την έρημο Θαρ και μετά, περνώντας από το Ρατζαστάν και το Πουντζάμπ, εισήλθε στο Πακιστάν. Είχε αρχικά σχεδιάσει να συνεχίσει το ταξίδι περνώντας από το Αφγανιστάν, το Ιράν και την Τουρκία, και θα κατέληγε στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως ακριβώς όπως είχαν σχεδιαστεί. Τον Τod, στο ταξίδι αυτό, τον νάρκωσαν, τον λήστεψαν, τον προφυλάκισαν και αργότερα αντιμετώπισε βαριά εντερικά προβλήματα. Ταξιδιώτες εξαφανίζονταν στο δρόμο προς την Καμπούλ. Ηχογραφώντας μ’ ένα απλό μικρόφωνο κι ένα laptop στη τσάντα του, κατέγραψε ερμηνείες ενός ευρέος φάσματος μουσικών στην Ινδία και το Πακιστάν – και αργότερα στην Τουρκία και το Ισραήλ. Τα κρουστά των Μπάνγκρα και των Σουφί θα αποτελούσαν τη βάση των τραγουδιών που έγραψε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Τα τραγούδια αυτά περιγράφουν τον κόσμο που άφησε πίσω (This Is My Life [αυτή είναι η ζωή μου], Electric City [ηλεκτρική πόλη]), ή έχουν να κάνουν με την πολιτική (Borneo, Hey Clown [Ε! εσύ καραγκιόζη]) και την απομάκρυνση (6:45, Feels like the End of the World [αισθάνομαι σαν να ζω το τέλος του κόσμου]). Το καυστικό χιούμορ του Tod φέγγει στο άλμπουμ Golden Hour, και φωτίζει την ομορφιά αλλά και τη γελοιότητα του κόσμου.
Info:
Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00
Η συναυλία ξεκινάει στις 22.00
Principal Club Theater – Thessaloniki, GR - Τel: 2310428088
www.principalclub.com
www.myspace.com/principalclub
Τιμές εισιτηρίων:
Προπώληση: 15€
Ταμείο: 20€
Πληροφορίες Για Δωρεάν Μεταφορά: 2310428088
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου