Για το βιβλίο του Έντμοντ Ανδρέα Σαλβάρη ''Με το βλέμμα του Ομήρου'' των εκδόσεων Ελκυστής 2018, που παρουσιάστηκε χθες, στην αίθουσα του Επαγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, μας γράφει ο ποιητής Ηλίας Τσέχος, που έκανε την απόδοση των ποιημάτων στα Ελληνικά:
“Πολλές αναδύσεις χαράς στη χθεσινή, βραδινή παρουσίαση του βιβλίου '' ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ '' Ελκυστής 2018, του ποιητή πεζογράφου Έντμοντ Ανδρέα Σαλβάρη, στην εξαίρετη αίθουσα του ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ , Δευτέρα 19/11/2018.
Το βιβλίο , με τα 62 ποιήματα, από τα Αλβανικά στα Ελληνικά, σε απόδοση Ηλία Τσέχου, που ένθερμα παινεύτηκε, οι απαγγελίες και η συζήτηση που ακολούθησε και μετά την εκδήλωση στο Φουαγιέ, τιμήθηκε το βιβλίο στη δεύτερη γλώσσα του, δεύτερη χώρα του δεόντως κι αγκαλιασμένο πολιορκητικά! Πολλοί ποιητές, πεζογράφοι, φίλοι της ποίησης παρόντες και το Προξενείο Αλβανίας εκπροσωπήθηκε από τους κ.κ Pavlina Evro, Artur Porpollogu.
Για το βιβλίο μίλησαν : Ο Αχιλλέας Τριαντόγλου εκδότης, τονίζοντας τη χαρά της συνάντησης του με τον ποιητή, δίνοντας δύναμη να αρχίσει ο εκδοτικός οίκος την έναρξη ποιητικών εκδόσεων, ο Ηλίας Τσέχος ποιητής που εξέφρασε το δύσκολο του μεταφραστικού εγχειρήματος, ο Δημίτερ Νίτσα Ποιητής, χαρακτηρίζοντας τον ποιητή, αφού τον γνωρίζει καλά, '' βιομήχανο '' παραγωγής ποιημάτων, η Ηρώ Νικολακοπούλου φιλόλογος, διαβάζοντας τον πρόλογο του βιβλίου, που ορμητικά και γενναίας ακρίβειας, χαιρέτησε ο Πέτρος Τσερκέζης ποιητής και πεζογράφος σε Ελλάδα κι Αλβανία και τέλος ο ποιητής Έντμοντ Ανδρέας Σαλβάρης, ευγνώμων προς όλους κι όλα, πετώντας κυριολεκτικά ωφέλιμος.
Τι είναι η ποίηση; Η ζωή που αν φεύγει, στον ίδιο τόπο να έρχεται
Και τι λιγότερο ή περισσότερο να πούμε; Η ποίηση σήμερα, είναι πέτρα που πίσω ρίξαμε, και είμαστε εμείς!!!
Ποιήματα από τη συλλογή
Κενό
Με τις τσέπες γεμάτες κενό / Ρεζιλίκια πάω ψωνίζω
Τόσα πολλά, δεν χωρά το κενό / Περισσεύματα στο σκύλο, εμένα πετώ
Η γέφυρα
Κι όταν μας χώρισε ο χρόνος / Δεν χωρίσαμε μία στιγμή
Κι όταν κλαίγαμε με τόση λύπη / Γεφύρι τα δάκρυα , εγίναν ψυχή
Ομιλεί ο Αχιλλεύς
Χρόνια μιλά ο Αχιλλέας / '' Τι νομίζετε, σκοτώθηκα στη φτέρνα;
Όπως πίνετε κρασί, πίνετε και τον μύθο
Μεθυσμένοι και λέτε: έτσι έγινε
Συνεχίστε καημένοι τη μέθη
Σας κοροϊδεύω εδώ και τρεις χιλιάδες τριακόσια χρόνια
Δεν ήταν αδύναμος κρίκος η φτέρνα
Το εγώ, δυνατό κι αθάνατο ήταν
Ο Πύργος της Βαβέλ
Χτίζουμε μέσα μας Πύργο Βαβέλ / Τύραννοι και σκλάβοι άι
Ρίχνουμε εγωιστές τα θεμέλια / Κάθε όροφος πιο πάνω μας πάει
Στο εγώ μας σηκώνουμε όροφο κι άλλο / Του άλλου γκρεμίζουμε και τα θεμέλια
Όλοι στον πύργο, στον πύργο κορυφής / Το σώμα Βαβέλ, Βαβέλ της ψυχής
Έτσι, γκρεμίζουμε κάθε νύχτα τον άλλο / Την ημέρα αρχίζουμε απ΄την αρχή
Μια ζωή το εγώ πιο μεγάλο / Πυργωμένο στη δική του ψυχή
Πατρίδα
Ακολουθούσα την πατρίδα / Παρά την κούραση
Τώρα αυτή / Κουρασμένη ακολουθεί
Σαν ερωμένη δύστυχη / Που δεν αντελήφθη πόσο τη λάτρεψε”.
Ηλίας Τσέχος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου