Στο Αρχαιολογικό Μουσείο οι "Μαγεμένες"!

Οι περίφημες "Μαγεμένες", τα αγάλματα τα οποία αποκαλούνται "Οι Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης", βρήκαν τη θέση τους!

Τα εκμαγεία των αυθεντικών αγαλμάτων, τα οποία είχαν έρθει, με ενέργειες των ανθρώπων της ΔΕΘ Helexpo, πριν τρία χρόνια, στη Θεσσαλονίκη, για να κοσμήσουν την Διεθνή Έκθεση και να συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον επισκεπτών (όπως κι έγινε) τοποθετήθηκαν, πριν από λίγο, στην είσοδο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Μεταξύ των επισκεπτών ήταν o Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος, η μεταβατική πρωθυπουργός κ. Θάνου και ο... φρεσκοεκλεγμένος, τότε, πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.

Φυσικά, τα αυθεντικά αγάλματα παραμένουν στο Λούβρο, ζώντας τη δική τους περιπέτεια στην ξενιτιά.

Αλλά και τα εκμαγεία, έζησαν τη... δική τους περιπέτεια: Αρχικά τα ήθελαν όλοι. Μάλιστα, από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης, είχε εκφράσει την άποψη πως, μετά από την έκθεση που οργανώθηκε στη ΔΕΘ θα βρισκόταν ένας χώρος γι αυτά. Ο χώρος έμελλε να ήταν οι... αποθήκες της Helexpo!

Η περιπέτεια των αγαλμάτων δεν τελειώνει τώρα.  Σύμφωνα με την διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Πολυξένη Βελένη, πρόκειται για προσωρινή τοποθέτηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης, διότι στόχος είναι οι "Μαγεμένες" να μεταφερθούν κοντά στη Ρωμαϊκή αγορά, όπου εικάζεται πως ήταν και η αρχική τους θέση. Έτσι, τα αγάλματα θα παραμείνουν καλυμμένα ως τα εγκαίνια της ΔΕΘ, θα οργανωθεί μια θεματική έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο με αφορμή την παρουσίασή τους, όμως αμέσως μετά θα ξαναμπούν στα ξύλινα κουτιά τους, έως ότου έρθει η ώρα για την τελική τοποθέτησή τους.

Να θυμίσουμε ότι, φυσικά, η πραγματική θέση των τεσσάρων αγαλμάτων είναι άγνωστη. Το μνημείο με την ονομασία Μαγεμένες ή Είδωλα, Las Incantadas στα ισπανοεβραϊκά, ανήκε πιθανότατα σε ένα σημαντικό δημόσιο κτίριο στο κέντρο της ρωμαϊκής Θεσσαλονίκης. Χρονολογείται στο τέλος του 2ου ή στις αρχές του 3ου αι. μ.Χ. και τοποθετείται κάπου ανάμεσα στην Παναγία Χαλκέων, τα Λουτρά Παράδεισος και στον Άγ. Νικόλαο. 

Τον 17ο και 18ο αι. το μνημείο ήταν εντυπωσιακό αξιοθέατο για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Την πρόσοψή του, ύψους περί τα 13 μ., αποτελούσε διώροφη κιονοστοιχία, με κορινθιακούς κίονες στο κατώτερο επίπεδο και πεσσούς στο ανώτερο. Οι τέσσερις πεσσοί, κοσμούνταν στις δύο κύριες όψεις τους με οκτώ ανάγλυφες μυθολογικές μορφές. Στην εσωτερική πλευρά εικονίζονταν μια Μαινάδα, ο Διόνυσος, η Αριάδνη και η Λήδα με τον κύκνο-Δία, ενώ στην εξωτερική, η Νίκη, η Αύρα, ένας Διόσκουρος και η αρπαγή του Γανυμήδη.

Ως τον 19ο αι. το μνημείο σωζόταν στην καρδιά της εβραϊκής συνοικίας Rogos, ενσωματωμένο στην αυλή ενός εμπόρου. Το 1864 ο Γάλλος παλαιογράφος Emmanuel Miller, με άδεια της οθωμανικής κυβέρνησης και παρά τη γενική αντίδραση του πληθυσμού της πόλης, αποξήλωσε το μνημείο, τεμαχίζοντάς το βίαια και μετέφερε στη Γαλλία τα γλυπτά, που εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.